- sərvboy(lu)
- sif. şair. Sərv kimi boyu olan, uca və zərif qamətli. Hüsnünü yad eyləsəm, ey sərvboylu dilbərim; Firqətindən çeşmətək axar gözümdən yaşlar. X.. // İs. mənasında. Dolan, sərvboylum, dolan; Sənsən məni eşqə salan. Aşıq Bəylər.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.